Grade 12 Social Studies NEB — 30 Must-Know Questions & Answers for Exam Prep | Class 12 Social Studies (NEB): 30 Exam Questions, 3-Paragraph Answers & Key Points
NEB Grade 12 Social Studies — 30 Important Questions & Answers (3 Paragraphs Each)
Structured, student-friendly explanations with key points & examples • Prepared by Empirical Ten, Kathmandu
#Grade12 #NEB #SocialStudies #Kathmandu #Baneshwor #EmpiricalTen #ExamPrep #LifeSkills #Civics #SustainableDevelopment
Q1) जीवनोपयोगी शिक्षा (Life Skills Education) के हो? यसको आवश्यकता किन पर्छ?
जीवनोपयोगी शिक्षा भन्नाले शारीरिक, मानसिक, सामाजिक र भावनात्मक पक्षको समग्र विकासमार्फत विद्यार्थीलाई दैनिक जीवनका चुनौती समाधान गर्न सक्षम बनाउने शिक्षा बुझिन्छ। यसले व्यक्तिमा सकारात्मक दृष्टिकोण, आत्मविश्वास, संचार सीप, सहकार्य क्षमता र जिम्मेवारीयुक्त नागरिकता विकास गर्दछ। विद्यालयका किताबबाहिर घर, समुदाय र सार्वजनिक जीवनमा व्यवहारिक रूपमा लागू हुने सीप यसैमा पर्छ।
यसको आवश्यकता आजको जटिल सामाजिक, प्राविधिक र आर्थिक परिवेशले अझ बढाएको छ। केवल कण्ठ गर्दा प्राप्त हुने अंक स्थायी सफलता दिलाउन पर्याप्त हुँदैन; समस्याको मूल कारण चिन्नु, विकल्प तुलना गर्नु र उचित निर्णय लिनु अनिवार्य हुन्छ। जीवनोपयोगी शिक्षा प्राप्त व्यक्तिले तनाव व्यवस्थापन, समय व्यवस्थापन र नैतिक निर्णयमा सन्तुलन कायम गर्न सक्छ।
नेपालको बहुसांस्कृतिक समाजमा विविधता स्वीकार्न, सहिष्णु बन्न, र सामुदायिक सहकार्यमा नेतृत्व लिन जीवनोपयोगी शिक्षा आधारशिला बनेको छ। उदाहरणका लागि, नागरिक छलफल, सहकारी, स्थानिय अभियान वा आपतकालीन उद्धारमा स्पष्ट संचार र टीमवर्क अत्यावश्यक हुन्छ।
- समग्र (शारीरिक–मानसिक–सामाजिक–भावनात्मक) विकास
- संचार, सहकार्य, निर्णय, समस्या समाधान, आत्मनियन्त्रण
- अंकभन्दा व्यवहारिक कार्यकुशलता र जिम्मेवार नागरिकता
Q2) जीवनोपयोगी सीपका मुख्य मूल्यहरू सूचीकृत गरी व्याख्या गर्नुहोस्।
मुख्य मूल्यहरूमा सत्यनिष्ठा, सहानुभूति, सम्मान, उत्तरदायित्व, समावेशिता र दृढता पर्छन्। सत्यनिष्ठाले निर्णयलाई नैतिक बन्छ; सहानुभूतिले अरूको दृष्टिकोण बुझ्न सघाउँछ; सम्मानले असहमतिमा पनि विनम्रता राख्न सिकाउँछ; उत्तरदायित्वले कामको स्वामित्व लिन्छ; समावेशिताले विविधता स्वीकार्छ; दृढताले दीर्घकालीन लक्ष्यतिर निरन्तरता दिन्छ।
यी मूल्यहरू बिना सीपहरू टिक्दैनन्। उदाहरण, संचार सीप छ तर सम्मान र सहानुभूति छैन भने संवाद टकरावमा परिणत हुन सक्छ। समस्या समाधानमा सत्यनिष्ठा नभए अनैतिक शार्टकट रोजिन सक्छ। त्यसैले “सीप × मूल्य” दुवैको गुणनफलले व्यवहारिक परिणाम निर्धारण गर्छ।
शिक्षण–अधिगम प्रक्रियामा नाट्यभूमिका, समूहकार्य, सेवा–अधिगम र प्रतिबिम्बी डायरी जस्ता रणनीतिले यी मूल्यहरू अभ्यास गराउँछन्। परिवार र समुदायको सहकार्यले विद्यालयबाहिर पनि निरन्तर अभ्यासको वातावरण दिन्छ।
- मूल्य बिना सीप स्थायी हुँदैन
- सत्यनिष्ठा–सहानुभूति–सम्मान–उत्तरदायित्व–समावेशिता–दृढता
- निरन्तर अभ्यास: भूमिका–नाट्य, सेवा–अधिगम, डायरी
Q3) सामाजिक अध्ययन र जीवनोपयोगी शिक्षा बीचको सम्बन्ध स्पष्ट पार्नुहोस्।
सामाजिक अध्ययनले समाज, राज्य, संस्कृति, अर्थतन्त्र र नागरिकताको ज्ञान दिन्छ; जीवनोपयोगी शिक्षाले त्यही ज्ञानलाई व्यवहारिक सीपमा परिणत गर्छ। दुवै मिलेर “जान्नु–सम्झनु–गर्नु” को संरचना पूर्ण बनाउँछन्। यसले विद्यार्थीलाई अधिकार–कर्तव्य बुझ्न र समुदायमा उत्तरदायी सहभागिता गर्न सक्षम बनाउँछ।
कक्षा–कक्षामा पठन मात्रै होइन, स्थानिय समस्या–आधारित सिकाइ, नागरिक अभ्यास, र सार्वजनिक छलफलले व्यवहारिक अनुप्रयोग गराउँछ। यसरी सामाजिक अध्ययनको अवधारणा, सिद्धान्त र ऐतिहासिक सन्दर्भहरू दैनिक जीवनका निर्णयसम्म जोडिन्छन्।
उदाहरण, संविधानमा समानताको अधिकार अध्ययनपछि विद्यालयमै समावेशी क्लब गठन, लैङ्गिक संवेदनशील गतिविधि, र भेदभावविरुद्ध अभियान। ज्ञान व्यवहार बन्नासाथ समाज रूपान्तरणतर्फ उन्मुख हुन्छ।
- सामाजिक अध्ययन = अवधारणा/सन्दर्भ; जीवनोपयोगी = अनुप्रयोग/सीप
- PBL, नागरिक अभ्यास, सार्वजनिक छलफल
- अधिकार–कर्तव्यको व्यवहारिक अभ्यास
Q4) पूर्वीय चिन्तन परम्पराका मूल विशेषता र नेपालका योगदान उदाहरणसहित लेख्नुहोस्।
पूर्वीय चिन्तन परम्परामा हिन्दू, बौद्ध, जैन, ताओ, कन्फुसियस आदिले नैतिक जीवन, आत्मानुशासन, करुणा, मध्यमार्ग र सामूहिक कल्याणमा जोड दिन्छन्। आध्यात्मिक अनुशासन (योग, ध्यान), जीवनशैलीमा सादगी, र सहअस्तित्व यसका आधार हुन्।
नेपालले योग, ध्यान, विपश्यना, बहुसांस्कृतिक सहिष्णुता र सहजीवनमा प्राचीनदेखि योगदान गरेको छ। आधुनिक उपभोगवाद र वैश्वीकरणका बीचमा पनि स्वास्थ्यकर जीवनशैली र आन्तरिक शान्तिमा जोड दिनु यसको सान्दर्भिकता हो।
समकालीन नागरिक जीवनमा पूर्वीय मूल्यले सामाजिक सौहार्द, आत्मनियन्त्रण र समतामूलक सोच विकसित गर्न मद्दत गर्छ। स्थानीय समुदायमा सेवा–अधिगम, सहकारी, र सामूहिक निर्णय संस्कार पूर्वीय मूल्यमाथि उभिएको अभ्यास हुन्।
- नैतिक जीवन, आत्मानुशासन, करुणा, सहअस्तित्व
- योग/ध्यान/विपश्यना—जीवनशैली
- नेपाल: बहुसांस्कृतिक सहिष्णुता र सामुदायिक अभ्यास
Q5) पाश्चात्य चिन्तन परम्पराका मूल विशेषता (सोक्रेटिस–प्लेटो–एरिस्टोटलदेखि आधुनिकावधि) वर्णन गर्नुहोस्।
पाश्चात्य चिन्तनको आधार सोक्रेटिसको संवादात्मक तर्क, प्लेटोको आदर्शवाद/शिक्षाशास्त्र, र एरिस्टोटलको अनुभवजन्य–तार्किक विश्लेषणमा छ। पुनर्जागरणकालमा तर्क, विज्ञान र मानवकेन्द्रितता फक्र्यो; पछि आलोचनात्मक चिन्तन, वैज्ञानिक पद्धति र उदार लोकतन्त्र बलियो बने।
चर्चको एकछत्र प्रभाव घट्दै वैज्ञानिक अनुसन्धान, कलात्मक स्वतन्त्रता र विश्वविद्यालय प्रणाली विकसित भयो। आधुनिक कालमा तर्कसंगत निर्णय, मानवअधिकार, संवैधानिकता र विधिको शासनजस्ता मान्यताले राज्य–समाजको रूपान्तरण गरे।
समसामयिक जीवनमा प्रमाण–आधारित सोच, आलोचनात्मक प्रश्न, र तर्कसंगत बहसलाई प्राथमिकता दिनु पाश्चात्य परम्पराको देन हो। शिक्षणमा बहस–सेमिनार–प्रोजेक्टमार्फत यो संस्कृति बलियो हुन्छ।
- सोक्रेटिस–संवाद; प्लेटो–आदर्श; एरिस्टोटल–अनुभव/तर्क
- पुनर्जागरण: विज्ञान, कला, मानवतावाद
- आधुनिक: मानवअधिकार, विधिको शासन, आलोचनात्मक सोच
Q6) चर (Variable) के हो? स्वतन्त्र र परनिर्भर चर उदाहरणसहित स्पष्ट पार्नुहोस्।
अनुसन्धानमा चर भनेको मापन/अवलोकन गर्न सकिने गुण वा मात्रा हो। स्वतन्त्र चर (Independent) ले प्रभाव पार्छ; परनिर्भर चर (Dependent) उसकै प्रभावले बदलिन्छ। सहसम्बन्धले जोड देखाउँछ, तर सधैं कार्यकारण होइन।
उदाहरण: “वर्षा (स्वतन्त्र)” र “धान उत्पादन (परनिर्भर)”—वर्षा बढे धान बढ्न सक्छ; तर धान बढ्दा वर्षा बढ्दैन। त्यसैले प्रभावको दिशातर्फ ध्यान दिन जरुरी हुन्छ।
अनुसन्धान डिजाइन बनाउँदा चरको स्पष्ट परिभाषा, मापन विधि, र नियन्त्रण आवश्यक हुन्छ। अन्य चर (जस्तै माटो उर्वरता, बीउ, श्रम) नियन्त्रण नगर्दा गलत निष्कर्ष आउन सक्छ।
- चर = मापनयोग्य गुण/मात्रा
- स्वतन्त्र → प्रभाव; परनिर्भर → परिणाम
- नियंत्रक चर र वैकल्पिक स्पष्टीकरण
Q7) सहसम्बन्ध र कार्यकारण सम्बन्धबीच अन्तर व्याख्या गर्नुहोस्।
सहसम्बन्ध (Correlation) ले दुई चर साथसाथि बढ्ने/घट्ने वा दायाँ–बायाँ सर्दा देखा पर्ने सम्बन्ध जनाउँछ; तर यसले कारण–परिणाम प्रमाणित गर्दैन। कार्यकारण (Causation) मा एक चरको परिवर्तनले अर्कोमा कारणजन्य प्रभाव पार्छ।
कारण ठहरिन सशक्त डिजाइन (प्रयोग/अर्धप्रयोग), समयक्रम, वैकल्पिक स्पष्टीकरणको अस्वीकार, र सैद्धान्तिक औचित्य आवश्यक हुन्छ। सहसम्बन्धलाई कारण ठहर गर्दा नीति–निर्णय गलत हुन सक्छ।
शिक्षा नीतिमा, “मोबाइल प्रयोग र अंक घट्यो” भन्दै मात्र मोबाइल प्रतिबन्ध उचित नहुन सक्छ; पृष्ठभूमि, प्रेरणा, समयव्यवस्थापनजस्ता कारक परीक्षण आवश्यक हुन्छ।
- Correlation ≠ Causation
- कारणका लागि समयक्रम, डिजाइन, सिद्धान्त
- Confounders हटाएपछि मात्र निष्कर्ष
Q8) तथ्याङ्कका प्रकार र स्रोत (प्राथमिक/द्वितीयक) उदाहरणसहित प्रस्तुत गर्नुहोस्।
तथ्याङ्क दुई प्रकारका हुन्छन्—परिमाणात्मक (संख्या–मापन) र गुणात्मक (अर्थ–अनुभव–वर्णन)। दुवैको संयोजनले सामाजिक यथार्थ राम्रोसँग देखिन्छ।
स्रोतमा प्राथमिक (स्वयṁ संकलित—सर्भे, अन्तर्वार्ता, अवलोकन) र द्वितीयक (पहिले संकलित—जनगणना, सरकारी प्रतिवेदन, पुस्तक, इन्टरनेट) पर्दछन्। स्रोत विश्वसनीयता, अद्यावधिक अवस्था र सन्दर्भ–योग्यतालाई प्राथमिकता दिनुपर्छ।
शिक्षामा स्थानीय अन्वेषण (Primary) र राष्ट्रिय तथ्याङ्क (Secondary) जोड्दा नीति–सिफारिस प्रमाणिक हुन्छ।
- परिमाणात्मक + गुणात्मक = समग्र बुझाइ
- प्राथमिक (स्वयṁ) vs द्वितीयक (पहिले संकलित)
- विश्वसनीयता/अद्यावधिकता जाँच
Q9) अनुसन्धान प्रस्ताव (Research Proposal) मा के–के समावेश हुन्छ?
प्रस्तावमा शीर्षक, पृष्ठभूमि/समस्या कथन, उद्देश्य, अनुसन्धान प्रश्न/परिकल्पना, साहित्य समीक्षा, सिद्धान्त–ढाँचा समावेश हुन्छ। यसले “किन/के” स्पष्ट पार्छ।
विधि भागमा डिजाइन, जनसंख्या/नमुना, उपकरण, डेटा संकलन/विश्लेषण योजना, नैतिकता, सीमांकन, समयरेखा र बजेट हुन्छ। यसले “कसरी/कहिले/कति” स्पष्ट गर्छ।
अपेक्षित योगदान/उपयोग, जोखिम व्यवस्थापन र प्रसारण (रिपोर्ट/सेमिनार/नीति–संवाद) जोड्दा प्रस्ताव बलियो हुन्छ।
- समस्या–उद्देश्य–प्रश्न/परिकल्पना
- डिजाइन–नमुना–उपकरण–विश्लेषण
- नैतिकता–समयरेखा–बजेट–अपेक्षित योगदान
Q10) आत्मबोध (Self-Awareness) र आत्ममूल्यांकन (Self-Evaluation) को शैक्षिक महत्त्व वर्णन गर्नुहोस्।
आत्मबोधले व्यक्ति आफ्ना भावना, विचार र व्यवहारलाई सचेत रूपमा बुझ्छ; यसले लक्ष्य स्पष्टता, भावनात्मक नियन्त्रण र वृद्धि मानसिकता जन्माउँछ।
आत्ममूल्यांकनले आफूले गरेको काम/प्रगतिमा प्रमाण–आधारित प्रतिबिम्ब गर्छ। यसले बल/कमजोरी पहिचान, सुधार योजना र उत्तरदायित्व बढाउँछ।
कक्षामा प्रतिबिम्बी जर्नल, रूब्रिक–आधारित स्वमूल्यांकन र सहकर्मी प्रतिक्रिया प्रयोग गर्दा शैक्षिक उपलब्धि र चरित्र विकास दुवै टेवा पाउँछन्।
- Self-Awareness → भावनात्मक नियन्त्रण/लक्ष्य स्पष्टता
- Self-Evaluation → सुधार चक्र/उत्तरदायित्व
- जर्नल–रूब्रिक–Peer feedback
Q11) विश्व दृष्टिकोण (Worldview) के हो? यसले निर्णयमा कसरी प्रभाव पार्छ?
विश्व दृष्टिकोण भनेको जगत, जीवन र समाजबारे रहेको आधारभूत धारणा/मान्यता/अपेक्षाको समष्टि हो। यसले “के सत्य? के राम्रो? के सम्भव?” जस्ता मूल प्रश्नमा हाम्रो उत्तर निर्माण गर्छ।
सचेत वा अवचेतन रूपमा यही दृष्टिकोणले राजनीतिक, आर्थिक, नैतिक र सामाजिक निर्णयलाई दिशा दिन्छ। शिक्षा, संस्कृति, धर्म, वर्ग, मिडिया र निजी अनुभवले यो आकार लिन्छ।
विविध विश्व दृष्टिकोण बुझ्नाले सहिष्णुता बढ्छ, ध्रुवीकरण घट्छ र सहकार्य सम्भव हुन्छ। बहसमा व्यक्ति होइन, विचारमाथि केन्द्रित हुन सिकिन्छ।
- विश्वास/मान्यताको ढाँचा = Worldview
- निर्णय/नीतिमा प्रत्यक्ष प्रभाव
- विविधता बुझ्दा सहिष्णुता–सम्बाद बढ्छ
Q12) समानता (Equality) र समता (Equity) बीचको भिन्नता सबैको पहुँचमा परेका उदाहरणसहित स्पष्ट पार्नुहोस्।
समानताले सबैलाई एउटै स्रोत/व्यवस्था दिन्छ; समताले आवश्यकताको आधारमा सहारा/व्यवस्था मिलाउँछ। समानताले प्रक्रियामा बराबरी देखिए पनि, परिणाम असमान हुन सक्छ।
समता-आधारित नीतिले वञ्चित/विपन्न समूहलाई विशेष सहयोग दिन्छ ताकि सबैलाई समान अवसर/परिणाम सम्भव होस्। यसले ऐतिहासिक र संरचनागत असमानता सम्बोधन गर्छ।
नीति बनाउँदा डेटा-आधारित पहिचान, लक्ष्यित कार्यक्रम र समयबद्ध मूल्यांकन आवश्यक हुन्छ।
- Equality = समान व्यवस्था; Equity = आवश्यकताअनुसार सहयोग
- ऐतिहासिक असमानता सम्बोधन
- डेटा–लक्षित–मूल्यांकन
Q13) नागरिकता र नागरिक कर्तव्यहरू—NEB दृष्टिमा सार र अभ्यास।
नागरिकता राज्यसँगको वैधानिक नाता हो जसले अधिकार र कर्तव्य दुवै प्रदान गर्छ। मताधिकार, स्वतन्त्रता, समानता जस्ता अधिकारसँगै कर तिर्नु, कानून मान्नु, सार्वजनिक सम्पत्ति जोगाउनु कर्तव्य हुन्।
सक्रिय नागरिकता भनेको केवल कानुनी स्थिति होइन; सामुदायिक सहभागिता, सार्वजनिक संवाद, र निगरानी (social accountability) हो।
विद्यालय स्तरमै मॉक-इलेक्सन, स्थानीय सरकारसँग अन्तरक्रिया, र सेवा–अधिगमले अभ्यासमा रूपान्तरण गर्छ।
- अधिकार + कर्तव्य
- सक्रिय सहभागिता
- सेवा–अधिगम अभ्यास
Q14) मानवअधिकार र संवैधानिक ग्यारेन्टी—विद्यालय र समुदायमा प्रयोग।
मानवअधिकार सार्वभौमिक, अविच्छेद्य र समान छन्। नेपालको संविधानले मौलिक अधिकारहरू (शिक्षा, स्वास्थ्य, समानता, स्वतन्त्रता आदि) सुनिश्चित गरेको छ।
विद्यालयमा बालमैत्री वातावरण, भेदभावरहित मूल्यांकन, र दण्ड–प्रतिबन्धको सट्टा पुनर्स्थापनात्मक दृष्टिकोण अपनाउनुपर्छ।
समुदायमा सूचना अधिकार, सार्वजनिक सुनुवाई, र नागरिक निगरानी प्रयोग गर्न सकिन्छ।
- सार्वभौमिकता–अविच्छेद्य
- संवैधानिक मौलिक अधिकार
- बालमैत्री/भेदभावरहित अभ्यास
Q15) विधिको शासन (Rule of Law) र सुशासन (Good Governance) को सम्बन्ध।
विधिको शासन भनेको सबै (शासनसहित) कानूनको अधीनमा हुनु; सुशासनले पारदर्शिता, उत्तरदायित्व, सहभागिता र प्रभावकारितालाई जोड दिन्छ।
विधिको शासन बिना सुशासन सम्भव हुँदैन; कानूनी निश्चितता र समान व्यवहारले विश्वास निर्माण गर्छ।
स्थानीय तहमा खुला बजेट, सार्वजनिक खरिद पारदर्शिता र नागरिक सुनुवाइ सुशासनका व्यवहार हुन्।
- सवै कानूनको अधीन
- पारदर्शिता–उत्तरदायित्व–सहभागिता
- खुला बजेट/निगरानी
Q16) दिगो विकास (SD) र SDGs — विद्यालय तहमा कार्यान्वयनका उपाय।
दिगो विकासले आर्थिक, सामाजिक र वातावरणीय तीनवटै स्तम्भ सन्तुलित रूपमा अघि बढाउँछ। SDGs 17 लक्ष्यले गरिबी न्यूनीकरणदेखि जलवायु कारवाहीसम्म समेट्छ।
विद्यालयले ऊर्जा–बचत, शून्य–रदिइ फोहोर, पानी संरक्षण, समानता प्रवर्द्धन, र स्थानीय परियोजनामार्फत SDGs लाई कक्षा–जोड्न सक्छ।
पाठ्यक्रम–सम्बद्ध परियोजना, विद्यार्थी क्लब र समुदायसंग सहकार्य सफल उपाय हुन्।
- People–Planet–Prosperity
- 17 SDGs
- School–Community Projects
Q17) लैङ्गिक समानता र समावेशी शिक्षा—नीति र कक्षागत अभ्यास।
लैङ्गिक समानताले सबै लिङ्गलाई समान अवसर र सम्मान दिनु हो; समावेशी शिक्षाले वञ्चित समूहलाई पहुँच र सहयोग सुनिश्चित गर्छ।
कक्षामा लैङ्गिक–सम्वेदनशील भाषा, मिश्रित समूहकार्य, र रोल-मोडेलिङ्लाई प्रोत्साहन गर्नुपर्छ।
स्कूल नीति: शौचालय/स्यानिटरी सुविधा, यौनशिक्षा, र प्रतिवेदन संयन्त्र (grievance) आवश्यक।
- Opportunity & Respect for All
- Inclusive Methods
- Facilities & Safeguarding
Q18) सांस्कृतिक विविधता र सामाजिक ऐक्य—नेपालका सन्दर्भमा।
नेपालका भाषा, धर्म, जाति, परम्परा विविधता आफ्नै सम्पदा हुन्। विविधताबाट ऐक्य निर्माण गर्न सहिष्णुता, अन्तर-संवाद र साझा पहिचान आवश्यक हुन्छ।
कक्षामा बहुभाषिक स्रोत, सांस्कृतिक आदानप्रदान, र स्थानीय इतिहास–अभिलेख प्रयोग सान्दर्भिक।
आफ्नो–अरूको संस्कृति सम्मान गर्दै समान अधिकार सुनिश्चित गर्दा ऐक्य बलियो हुन्छ।
- Diversity = Asset
- Dialogue & Shared Identity
- Inclusive Rights
Q19) वातावरण संरक्षण र जलवायु परिवर्तन—विद्यार्थी भूमिकाहरू।
जलवायु परिवर्तनले कृषि, पानी, स्वास्थ्य र आपूर्ति श्रृंखलामा जोखिम बढाएको छ। वातावरण संरक्षण सामूहिक जिम्मेवारी हो।
विद्यार्थीले ऊर्जा बचत, वृक्षारोपण, प्लास्टिक घटाउने, र स्थानीय निगरानी (एयर/वाटर) मा योगदान गर्न सक्छन्।
स्थानीय सरकार/NGO सहकार्यले परियोजना स्थायित्व बढाउँछ।
- Mitigation & Adaptation
- Reduce–Reuse–Recycle
- Citizen Science
Q20) विपद् जोखिम न्यूनीकरण (DRR) — स्कूल सुरक्षाका उपायहरू।
नेपाल भूकम्प/बाढी/पहिरो संवेदनशील देश हो; DRR शिक्षा अनिवार्य छ। जोखिम पहिचान, तयारी, प्रतिक्रिया र पुनर्स्थापना चार चरण महत्त्वपूर्ण।
स्कूलमा सुरक्षित संरचना, निकास योजना, मोक ड्रिल, फर्स्ट एड, आपतकालीन किट।
समुदाय/अभिभावकसँग समन्वय र स्थानिय निकायसँग अभ्यास गर्दा क्षति घट्छ।
- Risk → Prepare → Respond → Recover
- Mock Drills
- Community Coordination
Q21) जनसांख्यिकी (Population) र बसाइँसराइ (Migration) — कारण र प्रभाव।
जनसांख्यिकी अध्ययनले जनसंख्या आकार, संरचना, वितरण र परिवर्तन बुझ्छ। बसाइँसराइ आन्तरिक/अन्तर्राष्ट्रिय कारणहरू—रोजगारी, शिक्षा, सुरक्षा, वातावरण।
सकारात्मक प्रभाव: आय/सीप/रमितान; नकारात्मक: मस्तिष्क-पलायन, परिवार विखण्डन, सामाजिक परिवर्तनको दबाब।
नीतिमा सीप मान्यकरण, सामाजिक सुरक्षा, र पुन:एकीकरण कार्यक्रम आवश्यक।
- Push–Pull Factors
- Remittance vs. Brain Drain
- Reintegration Policy
Q22) वैश्वीकरण (Globalization) — अवसर र चुनौती।
वैश्वीकरणले सूचना, व्यापार, संस्कृतिको आदानप्रदान बढाएको छ; अवसर: बजार पहुँच, प्रविधि स्थानान्तरण, रोजगारी।
चुनौती: सांस्कृतिक एकरूपता, स्थानीय उद्योगमा दबाब, असमानता।
सन्तुलनका लागि स्थानीय मौलिकता र प्रतिस्पर्धी सीप विकास आवश्यक।
- Opportunities + Risks
- Skill & Brand
- Inclusive Policies
Q23) नागरिक सहभागिता (Civic Participation) का रूपहरू र प्रभाव।
मतदान, सार्वजनिक सुनुवाइ, सामाजिक अडिट, स्वयम्सेवा, याचिका, शान्तिपूर्ण आन्दोलन।
यसले नीति–निर्णयमा जनमत पहुँचाउँछ, पारदर्शिता बढाउँछ, र उत्तरदायित्व सुनिश्चित गर्छ।
डिजिटल सहभागिता: e-petition, RTI, बजेट ड्यासबोर्ड।
- Formal + Informal Modes
- Transparency & Accountability
- Digital Tools
Q24) वित्तीय साक्षरता (Financial Literacy) — बजेट, बचत र लगानीका आधारहरू।
बजेटले आय–व्यय योजना बनाउँछ; बचतले आपतकालीन कोष बनाउँछ; लगानीले दीर्घकालीन वृद्धि सम्भव बनाउँछ।
सिधा नियम: पहिले आफूलाई तिर्नु (Pay Yourself First), 50–30–20, चक्रवृद्धि शक्ति।
जोखिम–वापसी सन्तुलन, धोका–चेतावनी (Ponzi/Scam) र वित्तीय लक्ष्य लेखाजोखा।
- Budget–Save–Invest
- Compounding
- Risk & Fraud Awareness
Q25) उद्यमशिलता (Entrepreneurship) र रोजगारी सृजनामा यसको भूमिका।
उद्यमशिलताले स्थानीय स्रोत/समस्या पहिचान गरी समाधान–आधारित व्यापार/सेवा सिर्जना गर्छ।
यसले रोजगारी, नवाचार र स्थानीय मूल्य श्रृंखला निर्माण गर्छ।
शिक्षामा आइडिया–थन, MVP, र व्यवसाय मोडेल क्यानभास अभ्यास उपयोगी।
- Problem → Solution → Value
- Jobs & Innovation
- Lean Startup Tools
Q26) ICT र समाज—डिजिटल साक्षरता र सुरक्षा।
ICT ले सिकाइ, स्वास्थ्य, कृषि, प्रशासन सबलीकृत गरेको छ।
डिजिटल साक्षरतामा सूचना मूल्याङ्कन, स्रोत जाँच, र अनलाइन मर्यादा पर्छ।
साइबर सुरक्षा: बलियो पासवर्ड, 2FA, गोपनीयता सेटिङ, फिसिङ सावधानी।
- Access & Skills
- Ethics & Etiquette
- Cyber Hygiene
Q27) मिडिया साक्षरता—भ्रामक सूचना (Misinformation) र दुष्प्रचार (Disinformation) छुट्याउने तरिका।
मिडिया साक्षरताले सन्देशको उद्देश्य, स्रोत, प्रमाण र पूर्वाग्रह मूल्याङ्कन गर्छ।
Misinformation = गलत तर बिना दुष्टता; Disinformation = जानाजानी गलत।
CRAAP/SMART जाँच, रिभर्स-इमेज सर्च, क्रस-स्रोत प्रमाणीकरण।
- Source–Purpose–Evidence
- Mis vs Dis
- Verification Tools
Q28) नेपालको संविधान: संघीय संरचना र अधिकार बाँडफाँट।
संविधानले संघ, प्रदेश, स्थानीय तहमा प्रत्यायोजित अधिकार बाँडफाँट स्पष्ट गरेको छ। साझा/समवर्ती सूचीले समन्वय अपेक्षा राख्छ।
सेवा निकटता, उत्तरदायित्व र स्थानीय स्रोत परिचालन संघीयताको लाभ हुन्।
समन्वय संयन्त्र, वित्तीय समानीकरण र क्षमता विकास सफलताका शर्त हुन्।
- Federal–Provincial–Local
- Subsidiarity
- Coordination & Fiscal Equalization
Q29) स्थानीय शासन र नागरिक सेवाप्रवाह—गुणस्तर सुधारका उपाय।
वन-स्टप सेवा, नागरिक चार्टर, समयसीमा र Grievance Redressal प्रणालीले सेवाप्रवाह सुधार्छ।
डिजिटल रेकर्ड, इ-पेमेंट, र पारदर्शी खरिदले भ्रष्टाचार घटाउँछ।
प्रदर्शन-आधारित बजेट र सामाजिक अडिटले उत्तरदायित्व बढाउँछ।
- Service Standards
- E-Governance
- Social Audit
Q30) परीक्षामा उच्च अंकसँगै व्यवहारिक दक्षता कसरी देखाउने? (उत्तर-रणनीति)
तीन-अनुच्छेद रणनीति: परिभाषा/सन्दर्भ → विश्लेषण/तर्क → उदाहरण/अनुप्रयोग। हरेक उत्तरमा शब्द–सीमा, सूचीकृत बुँदा र शुद्ध लेखाई।
कुञ्जी शब्द हाइलाइट, कारण–परिणाम लिंक, र वैकल्पिक दृष्टिकोण समेट्दा उत्तर परिपक्व देखिन्छ।
अन्त्यमा “Key Points” लेख्दा परीक्षकलाई संरचना स्पष्ट हुन्छ; उदाहरण स्थानीय/हालको बनाउँदा मौलिकता बढ्छ।
- 3-Paragraph Flow
- Keywords & Logic
- Local Examples
Comments
Post a Comment